Uzun zamandır üzümlü kurabiye yapmaya niyetim vardı, daha doğrusu bu yönde bazı baskılar vardı :) Babamın oldum olası en sevdiği şey üzümlü kurabiyedir. Pandemi zamanı annemin tarif defterinden üzümlü ay kurabiye yapmıştım, ama o defterde bazı şeyler tam da ölçülü olmadığından (un mesela :) ve hatta sadece malzemeler yazılı olup yapma şekli de olmadığından sonucu ben çok beğenmemiştim. Muhtemelen kıvamını tutturamadım.
Geçenlerde babam yine, bir ara üzümlü kurabiye mi yapsan deyince, bu sefer farklı bir tarifle yapayım en iyisi dedim. Aklıma perişan kurabiye dedikleri hani şu şekil vermeden koparıp tepsiye konan kurabiyeler geldi. Hangi tarifle yapsam diye biraz araştırınca youtube da Masmavi 3 sayfasındaki aklıma yattı ve aynen yaptım. Sonuç şahane oldu, ağızda dağılan kurabiyeleri seviyorsanız bayılırsınız.
Bu ara yeni tarif yazma hızım biraz düştü biliyorum. İş ve evdeki yoğunluk, boş kaldığımda da bir şey pişirmek yerine ayağımı uzatıp dinlenmeyi tercih edişim sonucu bu duruma geldik :)
Pazar günü erken uyanınca ve ev halkı hala uyuyorken, fırsat bu fırsat kahvaltıya değişik bir şey yapayım diyerek, instagramda kaydettiklerimi incelemeye başladım. Vee sevgili Doğa'nın (Margauxthecook) nefis karaköy poğaçalarını gördüm.
Dün instagram hikayelerinde de bol bol paylaştığım üzere Gökçe'nin 8.doğumgünüydü. Geçtiğimiz sene bu zamanlar, 1 hafta sonra ülkece bir kabusun içine gireceğimizden habersiz, epey kalabalık bir grupla doğum gününü kutlamıştık. Ve sonrasında 1 yıldır süren o corona kabusu başladı.
Bu yıl ne yapsak nasıl yapsak derken, c.tesi günleri de henüz evden çıkma yasağı kalkmamışken, küçük bir grupla tam da doğduğu gün olan 3.Martta öğleden sonra kutlayalım dedik. Anneanne, babaanne, teyze ve hala da geldi. Hepimiz zaten öyle veya böyle sürekli görüştüğümüz için çok değişen bir şey yoktu corona açısından.
